W dniach 21 -23 kwietnia 2025 roku, a więc tuż po Wielkanocy, nasi seminarzyści pojechali zwiedzić tereny podlaskie.
Na ten moment to jest najdalsza wyprawa (ok. 500km) dla obecnego Seminarium Internum. Pierwszym miejscem był Białystok. Tam odwiedzili księży diecezjalnych oraz siostry szarytki, prowadzące przedszkole w centrum miasta. Czas umiliła niezwykle bogata i ciekawa rozmowa przy wspólnym stole, przy którym też skosztowali regionalnych wypieków.
Później przeszli się zobaczyć Bazylikę Mniejszą Wniebowzięcia NMP, a następnie poszli wzdłuż Rynku Kościuszki, czyli głównym deptatkiem miasta. Po tym udali się na planty, z których weszli do ogrodu znajdującego się za Pałacem Branickich. Sam pałac prezentował się dostojnie w promieniach zachodzącego słońca. Na koniec, zatrzymali się niedaleko teatru im. A. Węgierki, a następnie powrót, bo nadchodziła noc. Tak zakończył się pierwszy dzień wyjazdu.
Dzień drugi zaczął się od Mszy św. w niesamowicie wyglądającym kościele. Jest on w trakcie budowy, stąd jego surowy stan nadawał powagi dla tej świątyni. Uczestniczenie w Eucharystii w tym miejscu było głębokim doświadczeniem. Potem zawędrowali do Supraśla, jednego z najpopularniejszych tamtejszych miasteczek. Fotograf z wielką chęcią wyjął aparat, gdy tylko zobaczył tą przepiękną panoramę. Zresztą, spójrzcie sami na zdjęcia!
Podczas przejazdu do następnej miejscowości, ujrzeli znak, że wjeżdżają do Królowego Mostu – miejscowości znanej z kilku filmów. Po dojechaniu do Kruszynian, zobaczyli i zwiedzili meczet tatarski. Zostali oprowadzeni przez wspaniałego przewodnika, którego bardzo dobrze się słuchało.
Kolejnym przystankiem była Sokółka, dokładniej kościół pw. św. Antoniego Padewskiego, w którym miał miejsce Cud Eucharystyczny. Dotarli akurat na godzinę 15:00, stąd wspólnie z miejscowymi i innymi turystami, odmówili Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Następnie zobaczyli kustodium z Cząstką Ciała Pańskiego. Tam też spotkali znajome szarytki, które również były przejazdem.
Ostatnim miejscem zwiedzania w tym dniu był Suraż – tam zwiedzili rynek, zobaczyli niesamowite widoki tzw. „Góry Zamkowej”, czyli miejsca po średniowiecznym grodzie, choć tego zachwycającego widoku nie doświadczycie spoglądając na zdjęcia. Koniecznie warto tam pojechać i na własne zobaczyć te pagórki, między którymi płynie w dolinie rzeka Narew.
Wybrali się też do kościoła pw. Bożego Ciała, gdzie ks. proboszcz przekazał cudowną historię kościoła oraz figury Pana Jezusa Nazareńskiego Wykupionego z Niewoli. Tym akcentem zakończył się przedostatni dzień zwiedzania.
W ostatnim dniu były wzruszające podziękowania dla tych wszystkich którzy tak ciepło przyjęli swoich gości, po czym wyruszyli w drogę powrotną. To już nie pierwszy raz, gdy nasi seminarzyści zwiedzili zamek. Koniecznie zawędrowali do zamku w Tykocinie. Tam oczywiście zrobili sporo zdjęć, a radości i śmiechu było pełno, gdyż wiele było atrybutów, które aż się prosiły by z nimi zapozować. Tutejsza budowla jest jedyną taką na Podlasiu.
Jako drugie, pojechali zobaczyć kościół pw. Przenajświętszej Trójcy – perłę baroku. Jest to szczególny kościół, gdyż to właśnie w nim jest obraz… św. Wincentego a Paulo! Jest to pamiątka po obecności misjonarzy w tym miejscu. Ostatnim tykocińskim punktem była synagoga i znajdujące się obok muzeum.
W następnej kolejności znaleźli się we wsi Waniewo, gdzie idąc po drewnianych kładkach, szli wśród rozlewisk Narwi, które znajdują się w obrębie Narwiańskiego Parku Narodowego. Zobaczyli również miejscowy kościół.
Na koniec pojechali do Łomży, do tamtejszego Wyższego Seminarium Duchownego. Tam spotkali się z miejscowym ojcem duchownym, kilkoma innymi księżmi oraz klerykiem. Po bardzo owocnej i ciekawej rozmowie, powrócili do Krakowa.
W ten sposób nasi wspaniali seminarzyści zakończyli wyjazd w stronę Podlasia. Zapraszamy jeszcze, po przeczytaniu tego artykułu, do obejrzenia zdjęć, które przybliżą atmosferę tych dni.
Pozdrawiamy serdecznie,
Seminarium Internum
